Na het hele weekend met Indy opgetrokken en een slapeloze nacht kwam Maandag morgen toch de bevalling op gang . Om kwart voor tien kwam de eerste pup en de vijfde was er om half 3 , daarna werd het stil . Om 6 uur kwam nummer 6 maar dat zag er niet goed uit , na een half uur richting dierenarts. Bij het binnen draaien van de kliniek werd nummer 7 geboren en ook die was niet goed .De achtste werd ook in de kliniek geboren ook deze had het zelfde en gaf geen teken van leven ,gelukkig de negende werd geboren en ging direct bij moeders liggen drinken . Effe een röntgen foto gemaakt en er zat er inderdaad nog een in. Ik was natuurlijk ook een hele tijd al weg bij de andere pups dus moest ik naar huis naar alle pups. Het wachten was op nummer 10 die kwam na een tijdje pas maar ook deze was niet goed en schreeuwde alles bij elkaar . Hij gaf het na een half uur op en ook die heb ik verloren. De zes overgebleven pups hoop ik groot te kunnen brengen , al gaat alles niet van een leien dakje .We houden moed , geven de strijd zo maar niet op . Indy doet het super en ondanks alles is gewoon weer heel trouw aan haar kroost.